خاطرات سورنا

از 6 ماهگی تا یک سالگی سورنا, عمو محمدرضا به خاطر کارش زیاد میومد اینجا و همیشه سورنا رو بغل میکرد و میبردش بیرون واسه همین، هر وقت میدیدش فوری میرفت سراغش و کار دیگه ای به هیچکس نداشت، تا اینکه محل کارش عوض شد و سورنا هم یادش رفته بود و عموهای دیگه رو بهتر تحویل میگرفت(سورنا 3 تا عمو داره) اما تو این چند روز تعطیلی که محمدرضا اومده خونمون از دوباره یادش اومده و دیگه مارو هم فراموش کرده، قبلا ها من که میرفتم سراغ ماشین گریه و زاری که "بابا، ماشین، ماشین"، اما دیروز که پیش عموش بود من رفتم سوار ماشین بشم، برام "بای بای " میکرد!   عجب دوره زمانه ای شده! الان هم با عموش رفت باغ جنت، کاری هم به بابا و مامانش نداره!    ...